چند اصطلاح رایج میان فیلمباز ها
| قسمت اول
نمیخواهم بگویم وای من چقدر فیلم میبینم و چقدر سطح سینمایی بالایی دارم اما قطعا برای همه ما پیش آمده که در حال خواندن یک پست سینمایی یا شرکت در یک بحث سینمایی هستیم و دیگران از اصطلاحاتی استفاده میکنند که شاید معنی آن را ندانیم. برای همین یک لیست تهیه کردم که بتوانیم بیشتر از سینما لذت ببریم. خود من هم چندین تا از این کلمات را تا قبل از شروع به نوشتن این پست نمیدانستم!
. اِسپویل - spoil
در زبان انگلیسی لغت spoil به معنای "تاثیری که باعث شود جذابیت یک چیزی از بین برود" یا همان "مزه چیزی را از بین بردن" خودمان. در واقع در سینما وقتی میگوییم جمله ای "اسپویل یک فیلم/سریال" است یعنی آن جمله، پایان یا یکی از پیچش های مهم آن فیلم/سریال را لو میدهد . برای اینکه جلوی اسپویل گرفته شود حتما از "خطر اسپویل" یا "spoiler alert" استفاده میشود تا یک وقت لذت دیدن یک فیلمی برای کسی که آن فیلم را ندیده است از بین نرود. یکی از بدترین کاری که یک نفر میتواند انجام دهد، اسپویل کردن یک فیلم محبوب برای آن هایی که هنوز آن را ندیده اند، بدون گفتن هشدار قبل از آن است. این افراد بیمار مانند سربازان وضیفه شناسی هستند که حاضر هستند به قیمت جان خودشان، یک فیلم/سریال را برای دیگران بدون هشدار، اسپویل کنند. در فضای مجازی تلاش میشود که جلوی این افراد گرفته بشود. برای مثال در زمان اکران "اونجرز اند گیم" در توییتر و اینستاگرام چندین کلیپ دارای اسپویل شدید پخش شد. خیلی از افرادی که دوست داشتند در سینما این فیلم را بدون هیچگونه پیش زمینه قبلی ببینند، تا زمانی که فیلم را در سینما نبینند وارد توییتر و اینستاگرام نشدند. البته که توییتر و اینستا هم تمام تلاششان را کردند که بتوانند هر چه سریع تر کلیپ های اسپویل دار را از بین ببرند. در مجموع هر چیزی که داستانی داشته باشد، قطعا میتواند اسپویل داشته باشد، از فیلم و سریال گرفته تا گیم و کتاب و ...
پُروتاگونیست و آنتاگونیست - protagonist and antagonist
این دو کلمه یکی از پرکاربرد ترین کلمات در پست ها سینمایی است. پروتاگونیست به معنای شخصیت اصلی داستان است. حواستان باشد که شخصیت اصلی لازم نیست که حتما آدم خوبی باشد، برای مثال در فیلم جوکر 2019 شخصیت اصلی با اینکه کار ها بد انجام میداد اما شخصیت اصلی فیلم بود. آنتاگونیست هم به معنای ضد شخصیت اصلی است یا همان ضد قهرمان. مانند پروتاگونیست، آنتاگونیست یک داستان لزومی ندارد که آدم بدی باشد. برای مثال فرض کنید که در یک فیلم، شخصیت اصلی دزد ها باشند. دزد ها با وجود اینکه آدم بدی هستند اما پروتاگونیست داستان، دزد ها حساب میشوند. از آن طرف پلیس ها آنتاگونیست داستان به حساب میایند. این داستان دقیقا در سریال لا کاسا د پاپل تکرار شده است. یکی از نکاتی که باید توجه کنید این است که یک داستان باید پروتاگونیست داشته باشد، اما میتواند آنتاگونیست را نداشته باشد.
ویلِن - villain
ویلن تقریبا هم معنا با آنتاگونیست است اما با کمی تغییر. ویلن به معنای شخصیت منفی مقابل با شخصیت اصلی خوب داستان. یعنی حتما پروتاگونیست باید آدم خوبی باشد و آنتاگونیست هم مطابق با آن باید آدم بدی باشد. مثال های زیادی درباره ویلن وجود دارد مانند 90% فیلم های ابرقهرمانی و فیلم هایی که نبرد خیر و شر را دارند.
سکانس پلان - Long take
یکی از جذاب ترین و سخت ترین نوع فیلمبرداری در صنعت سینما، سکانس پلان یا برداشت بلند است. برای مثال شما در فیلمبرداری دکمه ضبط دوربین را میزنید. بازیگران چند دیالوگ میگویند و ناگهان یکی از بازیگران به اشتباه یک دیالوگ میگوید. اتفاقی که تقریبا در تمام فیلم ها رخ میدهد این است ضبط را قطع کرده و از همان جایی که به اشتباه دیالوگ گفته شده ضبط را ادامه میدهند. اما بعضی از فیلمسازان برای جذاب شدن کار از سکانس پلان استفاده میکنند. به معنی که قبل از شروع فیلمبرداری، با بازیگران تمرین های زیادی انجام میدهند که یک وقت بازیگران هنگام ضبط فیلم سوتی ندهند. سپس هنگام فیلمبرداری، دکمه ضبط را میزنند اما با این تفاوت که کل کار فقط و فقط با یک دوربین انجام شده و بین زدن دکمه ضبط تا زدن قطع کردن ضبط ممکن است حتی یک ساعت طول بکشد. این سبک بسیار سخت است چرا که تمرین بسیاری نیاز دارد همچنین اگر بخواهیم یک سکانس پلان 20 دقیقه ای ضبط کنیم، اگر یک بازیگر دقیقه 19 سوتی بدهد، باید تمام آن چیزی که ضبط کرده ایم را دور بندازیم و دوباره از اول 20 دقیقه ضبط کنیم. جدیدترین و بهترین فیلم ها در این سبک فیلمبرداری عبارت اند از "1917" و "birdman" اشاره کرد. در ایران هم چندین نمونه از این نوع فیلمبرداری وجود دارد. مثلا فیلم "ماهی و گربه". همچنین قسمت اول سریال قورباغه نیز یک سکانس پلان حدود 15 دقیقه ای دارد.
ایستِر اِگ - easter egg
قبل از اینکه درباره خود ایستر اگ صحبت کنیم، باید درباره جشن ایستر صحبت کنیم. برخی از مسیحیان اعتقاد دارند که در روز ایستر، حضرت مسیح که به صلیب کشیده شده است، دوباره زنده میشود و از این روز به عنوان "رستاخیز مسیح" یا در اصل "Resurrection of Jesus" نیز یاد میشود. خب در کشور های خارجی مانند عید نوروز ما یک رسم وجود دارد که تخم مرغ ها رنگ میکنند. یکی از دلایل اصلی که تخم مرغ را رنگ میکنند این است که تخم مرغ را سمبل و نماد جاودانگی و زایش میدانند. معمولا تخم مرغ ها پلاستیکی هستند و درون آن ها شکلات و خوراکی های خوشمزه است. این تخم مرغ های پلاستیکی را در یک محیط باز مخفی میکنند و بچه ها با یک سبد باید این تخم مرغ ها را پیدا کنند. هر کس تخم مرغ بیشتری پیدا کند، به نفع خودش است چرا که در واقع خوراکی های خوشمزه بیشتری پیدا کرده است. در فیلم ها نیز تقریبا همچین قائده ای وجود دارد. فیلمسازان معمولا در فیلم های خودشان نکات مخفی گذاشته اند تا مخاطبان آن ها را پیدا کنند. ایستر اگ ها معولا در دیالوگ ها، نام های شخصیت ها و مکان ها و در وسایل صحنه است. ایستر اگ ها میتوانند به یک داستان دیگر یا حتی به یک ماجرا در دنیای واقعی اشاره داشته باشند. حتی میتوانند به کار های آینده خود فیلمساز هم اشاره داشته باشد. مثلا پیکسار معمولا در انیمیشن های خود، به انیمیشن هایی که در آینده قرار است اکران شوند، اشاره میکند. شما میتوانید ایستر اگ های انیمیشن soul را از این اینجا و اینجا بخوانید.
خیلی ممنون که پست را مطالعه کردید، اگر از این پست خوشتان آمده حتما حتما لایک کنید و اگر نظری دارید حتما اون را در قسمت نظرات با من به اشتراک بذارید.
چند اصطلاح رایج میان فیلمباز ها
| قسمت اول
نمیخواهم بگویم وای من چقدر فیلم میبینم و چقدر سطح سینمایی بالایی دارم اما قطعا برای همه ما پیش آمده که در حال خواندن یک پست سینمایی یا شرکت در یک بحث سینمایی هستیم و دیگران از اصطلاحاتی استفاده میکنند که شاید معنی آن را ندانیم. برای همین یک لیست تهیه کردم که بتوانیم بیشتر از سینما لذت ببریم. خود من هم چندین تا از این کلمات را تا قبل از شروع به نوشتن این پست نمیدانستم!
. اِسپویل - spoil
در زبان انگلیسی لغت spoil به معنای "تاثیری که باعث شود جذابیت یک چیزی از بین برود" یا همان "مزه چیزی را از بین بردن" خودمان. در واقع در سینما وقتی میگوییم جمله ای "اسپویل یک فیلم/سریال" است یعنی آن جمله، پایان یا یکی از پیچش های مهم آن فیلم/سریال را لو میدهد . برای اینکه جلوی اسپویل گرفته شود حتما از "خطر اسپویل" یا "spoiler alert" استفاده میشود تا یک وقت لذت دیدن یک فیلمی برای کسی که آن فیلم را ندیده است از بین نرود. یکی از بدترین کاری که یک نفر میتواند انجام دهد، اسپویل کردن یک فیلم محبوب برای آن هایی که هنوز آن را ندیده اند، بدون گفتن هشدار قبل از آن است. این افراد بیمار مانند سربازان وضیفه شناسی هستند که حاضر هستند به قیمت جان خودشان، یک فیلم/سریال را برای دیگران بدون هشدار، اسپویل کنند. در فضای مجازی تلاش میشود که جلوی این افراد گرفته بشود. برای مثال در زمان اکران "اونجرز اند گیم" در توییتر و اینستاگرام چندین کلیپ دارای اسپویل شدید پخش شد. خیلی از افرادی که دوست داشتند در سینما این فیلم را بدون هیچگونه پیش زمینه قبلی ببینند، تا زمانی که فیلم را در سینما نبینند وارد توییتر و اینستاگرام نشدند. البته که توییتر و اینستا هم تمام تلاششان را کردند که بتوانند هر چه سریع تر کلیپ های اسپویل دار را از بین ببرند. در مجموع هر چیزی که داستانی داشته باشد، قطعا میتواند اسپویل داشته باشد، از فیلم و سریال گرفته تا گیم و کتاب و ...
پُروتاگونیست و آنتاگونیست - protagonist and antagonist
این دو کلمه یکی از پرکاربرد ترین کلمات در پست ها سینمایی است. پروتاگونیست به معنای شخصیت اصلی داستان است. حواستان باشد که شخصیت اصلی لازم نیست که حتما آدم خوبی باشد، برای مثال در فیلم جوکر 2019 شخصیت اصلی با اینکه کار ها بد انجام میداد اما شخصیت اصلی فیلم بود. آنتاگونیست هم به معنای ضد شخصیت اصلی است یا همان ضد قهرمان. مانند پروتاگونیست، آنتاگونیست یک داستان لزومی ندارد که آدم بدی باشد. برای مثال فرض کنید که در یک فیلم، شخصیت اصلی دزد ها باشند. دزد ها با وجود اینکه آدم بدی هستند اما پروتاگونیست داستان، دزد ها حساب میشوند. از آن طرف پلیس ها آنتاگونیست داستان به حساب میایند. این داستان دقیقا در سریال لا کاسا د پاپل تکرار شده است. یکی از نکاتی که باید توجه کنید این است که یک داستان باید پروتاگونیست داشته باشد، اما میتواند آنتاگونیست را نداشته باشد.
ویلِن - villain
ویلن تقریبا هم معنا با آنتاگونیست است اما با کمی تغییر. ویلن به معنای شخصیت منفی مقابل با شخصیت اصلی خوب داستان. یعنی حتما پروتاگونیست باید آدم خوبی باشد و آنتاگونیست هم مطابق با آن باید آدم بدی باشد. مثال های زیادی درباره ویلن وجود دارد مانند 90% فیلم های ابرقهرمانی و فیلم هایی که نبرد خیر و شر را دارند.
سکانس پلان - Long take
یکی از جذاب ترین و سخت ترین نوع فیلمبرداری در صنعت سینما، سکانس پلان یا برداشت بلند است. برای مثال شما در فیلمبرداری دکمه ضبط دوربین را میزنید. بازیگران چند دیالوگ میگویند و ناگهان یکی از بازیگران به اشتباه یک دیالوگ میگوید. اتفاقی که تقریبا در تمام فیلم ها رخ میدهد این است ضبط را قطع کرده و از همان جایی که به اشتباه دیالوگ گفته شده ضبط را ادامه میدهند. اما بعضی از فیلمسازان برای جذاب شدن کار از سکانس پلان استفاده میکنند. به معنی که قبل از شروع فیلمبرداری، با بازیگران تمرین های زیادی انجام میدهند که یک وقت بازیگران هنگام ضبط فیلم سوتی ندهند. سپس هنگام فیلمبرداری، دکمه ضبط را میزنند اما با این تفاوت که کل کار فقط و فقط با یک دوربین انجام شده و بین زدن دکمه ضبط تا زدن قطع کردن ضبط ممکن است حتی یک ساعت طول بکشد. این سبک بسیار سخت است چرا که تمرین بسیاری نیاز دارد همچنین اگر بخواهیم یک سکانس پلان 20 دقیقه ای ضبط کنیم، اگر یک بازیگر دقیقه 19 سوتی بدهد، باید تمام آن چیزی که ضبط کرده ایم را دور بندازیم و دوباره از اول 20 دقیقه ضبط کنیم. جدیدترین و بهترین فیلم ها در این سبک فیلمبرداری عبارت اند از "1917" و "birdman" اشاره کرد. در ایران هم چندین نمونه از این نوع فیلمبرداری وجود دارد. مثلا فیلم "ماهی و گربه". همچنین قسمت اول سریال قورباغه نیز یک سکانس پلان حدود 15 دقیقه ای دارد.
ایستِر اِگ - easter egg
قبل از اینکه درباره خود ایستر اگ صحبت کنیم، باید درباره جشن ایستر صحبت کنیم. برخی از مسیحیان اعتقاد دارند که در روز ایستر، حضرت مسیح که به صلیب کشیده شده است، دوباره زنده میشود و از این روز به عنوان "رستاخیز مسیح" یا در اصل "Resurrection of Jesus" نیز یاد میشود. خب در کشور های خارجی مانند عید نوروز ما یک رسم وجود دارد که تخم مرغ ها رنگ میکنند. یکی از دلایل اصلی که تخم مرغ را رنگ میکنند این است که تخم مرغ را سمبل و نماد جاودانگی و زایش میدانند. معمولا تخم مرغ ها پلاستیکی هستند و درون آن ها شکلات و خوراکی های خوشمزه است. این تخم مرغ های پلاستیکی را در یک محیط باز مخفی میکنند و بچه ها با یک سبد باید این تخم مرغ ها را پیدا کنند. هر کس تخم مرغ بیشتری پیدا کند، به نفع خودش است چرا که در واقع خوراکی های خوشمزه بیشتری پیدا کرده است. در فیلم ها نیز تقریبا همچین قائده ای وجود دارد. فیلمسازان معمولا در فیلم های خودشان نکات مخفی گذاشته اند تا مخاطبان آن ها را پیدا کنند. ایستر اگ ها معولا در دیالوگ ها، نام های شخصیت ها و مکان ها و در وسایل صحنه است. ایستر اگ ها میتوانند به یک داستان دیگر یا حتی به یک ماجرا در دنیای واقعی اشاره داشته باشند. حتی میتوانند به کار های آینده خود فیلمساز هم اشاره داشته باشد. مثلا پیکسار معمولا در انیمیشن های خود، به انیمیشن هایی که در آینده قرار است اکران شوند، اشاره میکند. شما میتوانید ایستر اگ های انیمیشن soul را از این اینجا و اینجا بخوانید.
خیلی ممنون که پست را مطالعه کردید، اگر از این پست خوشتان آمده حتما حتما لایک کنید و اگر نظری دارید حتما اون را در قسمت نظرات با من به اشتراک بذارید.
دید در شب در دوربین مداربسته چیست؟